In dit najaarsnummer van F&P wordt veel gedebatteerd. Om te beginnen wordt het debat over ‘Europa’ voortgezet in een bijdrage van Menno Kamminga: “Dromen van een rechtvaardig Europa”. Kamminga reageert op de bijdragen “Schip van Europa” van Ronald Tinnevelt en “Meer-laagse sociale rechtvaardigheid in de Europese Unie” van Ben Crum in het recente themanummer van F&P over ‘Europa’ (2013,1). Beide auteurs, aldus Kamminga, “worden in hun pogingen de EU zo rechtvaardig mogelijk voor te stellen, gehinderd door een impliciete, onkritische aanvaarding van het morele bestaansrecht van de EU.”

Nog meer debat in een omvangrijk review-artikel van Govert den Hartogh naar aanleiding van de publicatie van Zelfeuthanasie. Een zelfbezorgde goede dood onder eigen regie (Ton Vink, 2013). Op de uitgebreide kritiek van Den Hartogh volgt een repliek van Vink. Den Hartogh sluit het debat (voorlopig?) af met een korte dupliek.
In de rubriek Minima Philosophica gaat Annemarie Kalis in “Zelfbegrip en de Powers of Ten” in op de discussie rond de vrijheid van de wil, om onder meer te concluderen dat deze “slechts op bepaalde niveaus van beschrijving zichtbaar is en een betekenisvolle rol kan spelen bij ons begrip van de werkelijkheid.” Jozef Keulartz komt in zijn bijdrage “Vernieuwing zonder traditie? Gemengde gevoelens over de kenniseconomie” tot een pleidooi “voor het ontwikkelen van een nieuw paradigma dat door het model van traditionele kennis geïnspireerd is, en dat tegenwicht zou kunnen bieden aan het huidige innovatieklimaat, waarin economische overwegingen en korte termijn belangen de doorslag geven.” 
Na enkele boekbesprekingen (door Cees Maris, Maarten Coolen, Albert van der Schoot en Sjaak Koenis), besluit de rubriek Signalementen het formele gedeelte van dit najaarsnummer van F&P in 2013.

Het VFP-katern. Tenslotte biedt het VFP-katern, zoals gebruikelijk, de Vereniging voor Filosofische Praktijk (VFP) een podium om met de eigen leden en de buitenwereld te communiceren, met bijdragen van Peter Harteloh en Hilde Veraart-Maas. Het VFP-katern heeft daarbij een eigen onafhankelijke redactie.